* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
"شادی" پروانه ای است که هر چه تفلا کنی نمیتوانی آن را شکار کنی، باید آرام باشی تا روی شانه ات بنشیند، پس زندگیت سرشار از آرامش و شانه هایت پر از پروانه
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
زیبایی ها را چشم میبیند و مهربانی ها را دل! چشم فراموش میکند اما دل هرگز! پس بدان تا زمانی که دل زنده است فراموش نخواهی شد

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
سوختن قصه ی شمع است ولی قسمت ماست، شاید این قصه ی تنهایی ما کار خداست، آنقدر سوخته ام با همه ی بی تقصیری، که جهنم نگزارد به تنم تاثیری
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
به تو سوگند! به راز گل سرخ به پروانه که در عشق فنا میگردد زندگی زیبا نیست، آنچه زیباست تویی، تو که آغاز منو لحظه ی پایان منی
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
یادمان باشد شاید شبی آنچنان آرام گرفتیم که دیدار صبح فردا ممکن نشد، پس به امید فرداها " محبتهایمان " را ذخیره نکنیم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
همانند پلی بودم برای عبورت، به فکر تخریب من نباش، رسیدی دست تکان بده، من خود فرو میریزم
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
...مترسک گفت: ای گندم تو گواه باش مرا برای ترساندن آفریدند اما من عاشق پرنده ای بودم که از گرسنگی مرد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
لبخندی زدی و آسمان آبی شد، شبهای زیبای تیره مهتابی شد، پروانه از تولد زیبایت، تا اخر عمر غرق بی تابی شد
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
نمیدونم دوست داشتن چیه! اما گاهی احساس میکنم که به حضور و وجودت، سخت محتاجم برای بودن با تو احساس دلتنگی میکنم، به نظرت این چه حسیه؟
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
یادمان باشد از امروز خطایی نکنیم / گر که در خویش شکستیم صدایی نکنیم / پرپروانه شکستن هنر انسان نیست / گر شکستیم ز غفلت من و مایی نکنیم / یادمان باشد اگر شاه گلی را چیدیم / وقت پرپر شدنش سازو نوایی نکنیم / یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند، طلب عشق ز هر بی سروپایی نکنیم